Roofdieren verscheuren andere dieren, verslinden dan niet alleen vlees en botten, maar ook ingewanden en andere organen en ook de inhoud van de maag. vele braken, indien verkeerde dingen door hun keelgat gaan, alles uit, eten dan het goede weer op en keren later dikwijls naar hun buit terug, ook als deze al stinkend aas is geworden.

Wanneer onze hond evenzo handelt, geeft hij niet blijk van een slecht aanwensel, maar van het altijd weer voor den dag komende roofdierinstict.

Elk roofdier leeft alleen van het niet toebereide voedsel, zoals hij in de natuur aantreft en hiervan heeft hij het meeste nut.

Lees: organen (hart, boekmaag, pens, lever, mannelijke geslachtsorganen, maar geen nieren), paardevlees, rundvlees, zeen en alles wat de huisvrouw bij de toebereiding van het eten afsnijdt. Goed bestorven vlees, of vlees dat niet meer vers ruikt, is lichter verteerbaar. Plantaardige producten: oud bruin brood, roggebrood, groente, fruit en rijst.

Door koken worden alle belangrijke voedingsstoffen aan de beenderen onttrokken. Pijpbeenderen zijn hard, vooral die van varkens en van gevogelte splinteren makkelijk…. Deze beenderen gooien wij in de asbak en niet op de mestvaalt.

En als hij nog wat langer honger moet lijden, schaadt hem dat ook niet. Een roofdier maakt niet elke dag buit en moet soms langer zonder voedsel zijn. Wanneer hij dan een dier kan doden, eet hij zich zat.

Indien onze hond een vlezig stuk been in de tuin in de grond begraaft en het na dagen, als het stinkend en groen geworden is, weer opgraaft, dan handelt hij als vele roofdieren, die naar hun prooi terugkeren, wanneer deze al sterk stinkt – Goed bestorven of licht bedorven rauw vlees verteert onze hond bijzonder gemakkelijk.

Bij goede voeding zijn de uitwerpselen zacht, worstvormig en bruin tot lichtbruin. Harde of brokkelige en witte tot lichtgele ontlasting = te veel beenderen. Bijna zwarte ontlasting = teveel rauw vlees. Brijïge, vormloze ontlasting = te weinig vaste spijzen. Hieruit wordt duidelijk hoe wij de voeding moeten veranderen.

Als een moeder de pup zoogt krijgt de pup natuurlijke voedingsstoffen binnen en bouwt zo een goede darmflora (darmen bevatten veel verschillende juiste bacteriën).

Dit is essentieel  voor de verdere spijsvertering van je hond.
De pup kan bijna alles eten wat hij aangeboden krijgt.

Brokvoeding en alle verhitte voeding moeten steriel (=bevat geen bacteriën) zijn om de voeding goed te houden. Dit geldt ook voor  gestoomde, blik  en gepasteuriseerde voeding.

Bij steriele voeding zijn er in de darmen  maar een bepaald aantal bacteriën nodig om dit voedsel goed te kunnen verteren.

Als de hond alleen deze eenzijdige voeding krijgt, past de darmflora zich daaraan aan en ontwikkeld zich zo om alleen  dat voer  te kunnen verteren.

Bacteriën moeten zich kunnen voeden. De overige goede bacteriën, die er eerst wel waren, sterven af omdat ze in de darmen niks meer aangeboden krijgen waarop ze kunnen overleven.

De darmflora wordt door verminderde aantal bacteriën steeds zwakker, alleen de bacteriën die dat ene voer dagelijks te verwerken krijgen, blijven over.

Als u de hond opeens ander voer geeft, zijn er vaak geen of niet voldoende bacteriën in de darm om deze andere voeding goed te kunnen verteren.

Het lichaam herkent dit nog niet als voeding en voert het zo snel mogelijk onverteerd  af.
De hond krijgt diarree of gaat spugen.

Als u dit nieuwe voer blijft aanbieden wordt de darmflora weer opgebouwd en kan de bacterieflora zich uitbreiden (vers voer) of veranderen (ander voer).

Totdat ook dit nieuwe voer weer normaal kan worden verteerd.
Alle benodigde bacteriën zijn weer in de darmen aanwezig om de nieuwe voeding te verteren.

In probiotica zitten stoffen die de bacteriegroei in de darmen weer versneld opbouwen, daarom kan probiotica het proces van wennen aan ander voedsel  versnellen

Vers vlees is niet steriel, daardoor ontstaat een zeer rijke bacterieflora in de darmen en bij het eten van gevarieerde versvoeding, is een scala van bacteriën nodig om dit goed te kunnen verteren.  
Voor elk soort voeding zijn er in de darm wel bacteriën om de aangeboden voeding te verteren.  
Er zijn altijd wel  bacteriën aanwezig in de darmen om deze voeding goed te verteren.
De ontlasting blijft goed!

Bij sommige honden wordt, door constante aanvoer van eenzijdig voer en voer met SPUL VOOR DE HOUDBAARHEID enz. het lichaam overladen met  afvalstoffen die de hond niet meer kwijt kan. Er ontstaat een stapeling van stoffen die de hond niet kan benutten.

Alle locaties (ontlasting en urine) om afvalstoffen te op te slaan zijn overvol. Gevolg: het lichaam begint te protesteren. Het wil de afvalstoffen lossen maar ziet geen mogelijkheden meer.
Ook de huid en de longen zijn uitscheidingsorganen. En nu komt het cruciale punt!

Het lichaam van de hond wordt dus overbelast en moet de afvalstoffen kwijt.

Dit eindigt vaak in allergieën en een stinkende adem en diarree.

De stoffen die de hond via de huid probeert uit te scheiden gaan de huid ook irriteren en zo kan er huiduitslag ontstaan.

Ook via de longen worden stoffen uitgescheiden en aangezien het afval is, ontstaat een stinkende adem.  Dit is al een proces van ontgiften.

Bij vers vlees krijgt de hond nauwelijks stoffen binnen die niet te gebruiken zijn.
De bacterieflora in de darmen is optimaal.

De weefsels in het hondenlichaam raken niet verzadigd van afvalstoffen.
Alle organen kunnen zich bezig houden met een normaal uitscheidingsproces. Ze hoeven zich niet bezig te houden om allerlei schadelijke stoffen op te bergen, waar de hond schade van kan ondervinden, en de hond wordt vitaler.

Alle energie die aangeboden wordt, kan ook benut worden, zoals het hoort te zijn.
Door deze rijke darmflora kan de hond dus bijna alle aangeboden voeding verteren.
Het spijsverteringsstelsel wordt dus niet overbelast!

In sommige voeding zitten stoffen die de hond niet kan benutten als voeding. Denk aan houdbaarheidsmiddelen, kleur- geur- en smaakstoffen.

Soms worden deze er door de fabrikant bijgevoegd omdat de voeding letterlijk aan bepaalde percentages van samenstelling moet voldoen.  Bijvoorbeeld bietenpulp fungeert als ruwe vezel en wordt vaak toegevoegd, niet omdat het zoveel voedingswaarde voor de hond heeft, maar om de ontlasting vast te maken. 

Veel ontlasting
De eigenaar van de hond ziet de vaste ontlasting en vindt dat zijn hond de brok goed verdraagt. Wel heeft de hond veel ontlasting,  dit kan de eigenaar niet vergelijken, omdat hij van zijn hond niet anders gewend is.

Het lichaam ziet de bietenpulp als afvalstof die gedeeltelijk worden uitgescheiden via urine en ontlasting. Wat achterblijft in het lichaam wordt opgeslagen in de diverse weefsels van het lichaam van de hond. Wat het lichaam niet via ontlasting of urine uit kan scheiden wordt uitgescheiden via longen (hier kan slechte adem door ontstaan en door de huid met de kans op huid irritatie).

Een beperkte darmflora, arm aan bacteriën, zorgt dat het lichaam constant overuren moet draaien. Het lichaam wil de benodigde voedingsstoffen wel opnemen, maar is daar niet toe in staat.

Het lichaam van de hond steekt alle energie in vertering en afvoer van afvalstoffen, er blijft weinig andere energie over om de hond zijn normale dingen te kunnen laten doen.

Overbelasting van de spijsvertering zorgt voor diarree, stinkende huid en slechte adem. Dit heet ontgiften. De geringste overgang van de ene naar de andere voeding , kan dan al zorgen voor deze overbelasting! En het eindigt weer in diverse klachten!

Bij het voeren van vers vlees ontstaat er een rijke darmflora, die zorgt voor het optimaal kunnen functioneren van het lichaam. Alle aangeboden energie in de voeding kan benut worden, de hond is levendig en vitaal.
En de ontgiftingskanalen (organen) hoeven geen overuren te draaien.